30.9.2010. u 19 h
Etnografski muzej, Uzun Mirkova 2, Beograd
Za drevne Egipćane hram je bio božja kuća, mesto u kome Bog stanuje na Zemlji. Svetilište hrama nazivali su veliko sedište, presto božanstva kome je hram bio posvećen. Hramove su smatrali “rezonantnim kutijama”, posredničkim prostorom koji prima vibracije metafizičke prirode i omogućuje povezivanje nebeskog i zemaljskog Egipta.
Hramovi su osim verskog, bili središta umetničkog, naučnog i čitavog kulturnog života. U školama unutar hramskog kompleksa učenici su se vaspitavali za različite profesije (lekari, pisari, arhitekte…). Onima koji su bili najbolji među njima bio je omogućen pristup malim i velikim misterijama koje su hiljadama godina bile izvor mudrosti i nadahnuće ovom impozantnom civilizacijskom ostvarenju na obalama Nila.